Jedinstvena muzička manifestacija „Carevčevi dani”, u čast čuvenog violiniste Vlastimira Pavlovića Carevca, 28. put se održava u Velikom Gradištu. Tokom dva dana ovde će se okupiti brojni muzičari i umetnici. Festival je u utorak počeo u Carevcu, Pavlovićevom rodnom selu po kome je i dobio nadimak, polaganjem cveća kod spomen-ploče i biste, a potom je na letnjoj sceni usledio koncert „Igrale se delije”.
Program je nastavljen u Velikom Gradištu koncertom „Mokranjac – Carevcu”, u izvođenju učenika Muzičke škole „Stevan Mokranjac” iz Požarevca. Uveče je kod spomenika Carevcu podizanjem festivalske zastave otvorena ova manifestacija. Usledio je koncert „Car za sva vremena”, a prvi dan festivala završen je pretponoćnim koncertom „Stazama božanske ljubavi i lepote” u crkvi Svetog Arhangela Gavrila nastupom Beogradskog muškog hora pod vođstvom đakona Vladimira Rumenića. U sredu je program nastavljen u gradištanskoj biblioteci gde se održao „Carevčev panel”, a potom promocija „Carevčeve lire” i digitalnih kanala Radio Beograda. Uslediće takmičenje violinista uz Narodni orkestar RTS-a. Pobednici će tradicionalno dobiti Carevčevu statuetu, rad vajara Milivoja Bogosavljevića, i unikatnu violinu, dar Jana Nermčeka iz Kovačice.
Festival organizuje opština Veliko Gradište i Kulturni centar „Vlastimir Pavlović Carevac”. Osim čuvanje sećanja na slavnog sugrađanina, namera organizatora je da podstiču umetnost sviranja narodne muzike na violini, kao i negovanje narodnog pevanja. U protekle skoro tri decenije kroz festival su prošle stotine instrumentalnih i vokalnih solista koji neguju izvornu narodnu muziku u duhu umetničkog nasleđa Vlastimira Pavlovića Carevca.
Carevac, virtuoz na violini i advokat, čije su se note čule od doline Peka, preko Beograda do Pariza, Beča, Londona, od najpoznatijih kafanskih četvrti do svetskih koncertnih dvorana klasične muzike. Rođen je 1895. godine u Carevcu, nadomak Velikog Gradišta, na čijim je pašnjacima od čobana upijao zvuke izvorne muzike i sanjao da ima violinu. Preživeo je i logore na Banjici i Dahau da bi se vratio prvoj ljubavi – violini.
Carevac je reformisao narodnu muziku i prvi je zapisao note narodnih pesama koje se i danas izvode. I da ništa drugo iza sebe nije ostavio, a ostavio je mnogo, nacija će ga pamtiti po „Svilenom koncu”, melodiji koju je komponovao i koja se i danas može svrstati u klasiku srpske narodne muzike. Preminuo je 1965. godine u svom stanu u Beogradu.
