Na današnji dan, pre više od jednog veka, potpisano je primirje koje je označilo kraj Prvog balkanskog rata, a Srbija je oslobodila svoje teritorije od viševekovne okupacije. Oko 400.000 srpskih ratnika tog dana dobilo je naziv „stari ratnik“, što u modernom značenju predstavlja „vojnog veterana“. Njihova žrtva i heroizam postali su temelj na kojem počiva sloboda i nezavisnost Srbije.
Istorija pamti da su mnoge države, poput SAD, Ujedinjenog Kraljevstva, Rusije i Kine, sa ponosom istakle svoje vojničke uspehe i podvige, obeležavajući ih posebnim praznicima. Srbija, takođe, odaje počast svojim herojima iz perioda 1912-1918. godine, koji su položili svoje živote za slobodu zemlje. Vaskrs na Solunskom frontu i bitke poput Kajmakčalana i Mojkovca, učinili su srpskog vojnika simbolom hrabrosti i požrtvovanja.
Međutim, posle Prvog svetskog rata, država se ogrešila o svoje ratne veterane, ostavljajući ih bez zaslužene podrške i priznanja. Ratni vojni invalidi su često bili prepušteni milostinji, a komunističke vlasti posle Drugog svetskog rata nisu pokazale veće poštovanje prema preživelim herojima.
Danas, pod vođstvom predsednika Aleksandra Vučića, Srbija je podigla kulturu sećanja na viši nivo. Spomenici, imenovanje ulica, izdavačka delatnost i obrazovanje vojnih pitomaca o podvizima njihovih predaka, sve su to načini na koje se čuva uspomena na prošlost i jača svest o istorijskim događajima. Ministar odbrane Miloš Vučević dao je doprinos jačanju vojske kroz obrazovanje i širenje znanja o oslobodilačkim ratovima srpskog naroda.
Sećanje na ratne veterane iz perioda 1912-1918. godine i dalje živi u srpskom narodu i vojsci, kao koren iz kojeg niču novi izdanci, spremni da nastave put hrabrosti i odanosti otadžbini. Srbija danas stoji čvrsto, sačuvavši uspomenu na one koji su se borili za njenu slobodu i nezavisnost.
